Dagelijkse kost 2
Elke dag weer inspireert Jeroen Meus honderdduizenden kijkers met zijn geweldige Dagelijkse Kost-gerechten. Van echte klassiekers tot verrassende veggie stoofpotjes, frisse salades, pittige soepen en snelle pasta's, stuk voor stuk klaargemaakt met liefde en passie. In 101 nooit eerder gepubliceerde recepten biedt Jeroen je ook nu weer volop verse inspiratie voor de keuken van elke dag. Helder en stap voor stap uitgelegd, toegankelijk voor iedereen. Eten om te koesteren, zonder franjes, voorbij elke trend of hype. Simpelweg lekker. Dat is koken met gezond verstand.
Ja, Jeroen Meus,
Je schrijft aan het begin van je “Dagelijkse kost – koken met gezond verstand 2,“ een brief naar je lezers. Leuk, dat schept een band. En ja, waarom schrijf ik je niet eens terug? Dat schept ook een band. Er is ook nog een andere band, koken. Jij doet dit professioneel, om den brode en ik doe dit voor mijn plezier. We kennen elkaar niet maar een band is er wel, wij vinden het gewoon leuk om te doen.
Weet je Jeroen, ik heb het eerder al geschreven ik bezit een hele rits kookboeken, Ik ben er gek op en duik er regelmatig in om mij te laten inspireren en jouw “Dagelijkse kost 1,” die haal ik er regelmatig uit. ’t Zal met nummer 2 ook zo zijn. ’t Is weer een prachtige uitgave doorspekt met van die schitterende prachtige oervlaamse beelden. Foto’s die mij zo in de tijd terug katapulteren of mij in mijn hoofd doorheen Vlaanderen laten verplaatsen, mooi in zijn lelijkheid. Dat groot formaat, de ronduit schitterende food photography en die heerlijke satijnen pagina’s doen er ook veel toe.
Jeroen, ik tracht dat ook te doen als ik ergens een gerecht uittest maar dit blijft toch ook een kunst apart hé. Ik betrachtte dit met je “Luikse balletjes met sla en frietjes,” een heerlijk recept op p. 168. Ik maakte die polpettes al eens in een Italiaanse versie maar deze Luikse versie mag er ook zijn. Die foto was zo uitnodigend dat ik ervan likkebaarde en mijn keuze voor het eerste gerecht uit je boek was dan ook gauw gemaakt. Je start zoals bij elk gerecht met een kleine teaser, en hier verklap je dan meteen hét geheim van die Luikse balletjes. De luikse stroop. Ik heb zo’n zwartgekleurde pot staan dus dat was al makkelijk en oud brood dat heeft iedereen in huis. Dat maakt je boek zo leuk, alles is zo toegankelijk. Het zijn stuk voor stuk recepten die je met de meeste ingrediënten in huis zo kan klaar maken. Bij de ingrediëntenlijst wordt meteen aangegeven voor hoeveel personen en je maakt het ons ook niet moeilijk, we wegen en meten met eetlepels, aantallen en halve aantallen. Je tip of weetje die je erbij geeft is wetenswaardig en steeds to the point. En als er ergens één of andere snijtechniek noodzakelijk is dan leg je die ook uit zoal het ‘A vif’ snijden op p. 150.
Je denkt ook aan alles hé Jeroen, want zonder dat leeslintjes moest ik opnieuw op zoek naar dat recept terwijl ik doorheen je boek blader. Ik hou ook van leeslintjes.
Uiteraard staat er meer in dan dat ene recept. Je overzicht in het begin van je boek is helder en duidelijk, ik ben blij dat er ook genoeg aandacht is voor veggie. Ik eet namelijk steeds minder en minder vlees. Je hebt het mooi opgedeeld in Vlees; Vis; Veggie; Pasta en pizza; Salade; Soep; Uit het vuistje; Dessert en dan nog wat basisbereidingen. Echt zoeken op ingrediënten en wat je ermee kan doen krijgt dan weer achteraan een plaats in het uitgebreide register.
Jeroen, op het einde van je boek schrijf je in die typische no nonsens stijl van jou : “ Alleen in de keuken moet je soms iets opkloppen.”
Ik ga dat ook niet doen maar naar jou schrijven dat ik dit een fantastisch boek vind dat samen met dat eerste boek een permanente plaats krijgt in mijn keuken dat mag ik wel hé! Je inspireert mij in jouw typische ordinary style, koken met gezond verstand, van alles iets maar lekker.
Jeroen, een dikke mercie
En oh ja, ik maakte ondertussen ook al je quiche ‘margherita,’ superheerlijk man.
Jan Stevens