Naar de haaien

Naar de haaien is een roman die op grootse wijze de verzenuwde periode tussen de beurscrash van 1929 en de definitieve machtsovername van de nazi’s in 1933 vastlegt. In deze jaren van armoede en gebrek doolt de werkloze Fabian door Berlijn, een stad die zich zowel op politiek als erotisch vlak in een crisissituatie bevindt. Het boek werd in 1931 in Duitsland verkort, gecensureerd en onder een andere titel op de markt gebracht (Fabian: het verhaal van een moralist), om twee jaar later op de brandstapel te belanden: de nazi’s achtten ook de gemuilkorfde editie obsceen, decadent en getui­gen van een gedegenereerde geest. Na ruim tachtig jaar is nu voor het eerst de roman te lezen zoals Kästner die bedoeld heeft.

Een uitgebreide recensie van “Naar de haaien,” daar blijf ik nederig ver vandaan. Niet in het minste omdat het zo’n impact had op mij terwijl ik het las maar bovenal omdat het een stuk geschiedenis uit de vorige eeuw beschrijft die zo bepalend was voor onze hedendaagse samenleving en  daarbij nog nooit zo brandend actueel is geweest. Ik heb na het uitlezen enkele dagen zonder boek rondgelopen, niet mis te verstaan voor wie mij kent. Ik kan maar één raad geven aan al wie dit ter hand neemt, weet dat de gecensureerde versie van dit boek effectief door het opkomend nazisme op de brandstapel terechtkwam.
En voor dezen die toch graag een sfeerbeeld willen, herinner je nog de scene uit de film “Cabaret” (1972) waar tijdens de zangstonde van al die gebrainwashte, fiere, rechtopstaande jongeren de oude ‘Groote Oorlog’ veteraan stil bleef zitten...

Jan Stevens

Een uitgebreide recensie vind je hier