Ik hield van jou

"Een heerlijk Frans feelgoodboek, uitstekende vakantiebegeleider!"
Chloé is verlaten door haar man en blijft achter met haar twee dochters en een onmetelijk verdriet. Om haar enigszins tot rust te laten komen besluit haar schoonvader Pierre haar en de kinderen mee te nemen naar buiten, weg uit de stad. Chloé voelde zich in Pierres nabijheid altijd ongemakkelijk. Hij was wat stug en in zichzelf gekeerd. Nu zij samen in de keuken zitten, waar Pierre voor haar kookt en haar glas wijn gevuld houdt, blijkt dat zij te snel was in haar oordeel: tijdens lange gesprekken waarbij ze elkaar over hun leven vertellen, valt het masker van zijn gezicht en leert ze zijn ware aard kennen. De rollen veranderen in dit opmerkelijke verhaal over de relatie tussen schoonvader en schoondochter. Hij vertelt haar over zijn leven. Of eigenlijk: over het leven dat hij niet heeft geleid.

Verlaten door haar man Adrien brengt Chloe met haar dochtertjes Marion en Lucie enige dagen door in het buitenhuis van schoonvader Pierre. De afstandelijke Pierre poogt Chloe weer in het gareel te krijgen en vertelt haar het verloop van zijn buitenechtelijke relatie met grote liefde Mathilde. De twee verhaallijnen - Chloe rouwt en richt zich op haar dochtertjes, Pierre lamenteert over zijn eigen beperkingen - culmineren in de vragenderwijs gestelde conclusie: "Geloof je me als ik zeg dat het leven sterker is dan jij?" De schrijfster (1970) kent Pierre duidelijk de hoofdrol toe en reduceert Chloe al meer en meer tot geboeide toehoorster. De gedebiteerde levenswijsheden ontstijgen die van het gemiddelde damesblad niet; het boek zal dan ook vooral een niet te veel eisend vrouwelijk lezerspubliek aanspreken (Biblion recensie, Menno Gnodde)