Een kille rilling

In een bergdorp in de Pyreneeën wordt een bevroren, onthoofd paard gevonden Politiecommandant Servaz begint meteen een onderzoek. Waarom is het paard op tweeduizend meter hoogte vermoord? Is dit een waarschuwing? Wraak?Een reeks onverklaarbare moorden volgt, waarbij al het bewijsmateriaal in de richting van Julian Hirtmann wijst, een van de gevaarlijkste seriemoordenaars van Europa. Maar hij zit vast in de zwaarst beveiligde instelling ter wereld, kan hij wel iets met de moorden te maken hebben?

‘Een plot net zo koelbloedig als de macabere moord op het paard waarmee de thriller opent.’ – Sunday Times

De auteur heeft zich voor zijn debuut aan een turf van bijna 600 pagina’s gewaagd. Gelukkig zit er veel structuur, onderverdeeld in drie hoofdstukken in zijn boek en een eenvoudige schrijfstijl met veel aandacht voor verschillende personages. Boeiend boek dus met veel inzicht geschreven.
Alles speelt zich af in de Pyreneeën waar politiecommandant Servaz op een wel heel bizarre zaak wordt gezet, n.b. de moord op een paard en dat kadaver wordt gevonden boven de sneeuwgrens op 2000 meter hoogte. Deze zaak krijgt zoveel aandacht omdat het paard eigendom was van Eric Lombard een erg invloedrijke industrieel, de druk van de hoogste regionen van de wet is erg groot. Als dan kort daarna een aantal dorpsbewoners worden vermoord moet Servaz deze zaak oplossen. Hij krijgt hierbij de hulp van Irene Ziegler.
In een tweede verhaallijn begint Diane Berg aan een nieuwe job in de Wagnerkliniek, een inrichting voor de meest gevaarlijke criminelen. De behandelingen die ze daar krijgen vindt Diane op zijn minst controversieel en niet allemaal legaal. De inrichting is de best bewaakte en beveiligde van de wereld en toch wordt er bij elk moord  DNA gevonden van de meest beruchte seriemoordenaar Hirtmann die daar opgesloten is.
Deze thriller lost voor mij zeker niet de voorspelde “Zenuwslopende spanning langs de grenzen van de menselijke geest” in. Spanningsopbouw is inderdaad sterk aanwezig maar valt al bij al best mee. Jammer dat er zoveel taal- en taalbeschouwingsfouten voorkomen. 
Ik begrijp tenvolle dat streekbeschrijvingen beelden en gevoelens accentueren en je mag zeker wel een beetje indruk krijgen van de omgeving waarin het verhaal zich afspeelt maar hier is het dikwijls toch een beetje erover, uiteraard is dit erg persoonlijk. Wat mij ook somtijds stoorde waren de veelvuldige herhalingen zoals: ”Hier klopt iets niet,” of “de koude rillingen lopen over mijn mijn rug,” maar ja, dat zal dan wel de verklaring voor de titel zijn.
 
Ik vermoed dat dit niet het enige boek over Seraz zal zijn.
 
 
Lut Delanghe