Alleen maar helden

Winter 1944. De Beierse Alpen vormen – nog wel – een vredige omgeving. Een ideale plek om het bedreigde Berlijn te ontvluchten. Een kleine filmploeg strijkt neer in Kastelau om daar een propagandafilm voor de nazi’s op te nemen, een hart onder de riem voor het Duitse volk. Althans, dat is wat de dorpsbewoners moeten geloven. Het belangrijkste is dat het er overtuigend uitziet! Alleen zo kunnen ze de oorlog overleven en bovendien hun carrière redden. Maar de komende nederlaag van de Duitsers begint zich steeds scherper af te tekenen, waardoor ook het karakter van de film verandert. In plaats van een propagandafilm wordt het een verzetsfilm tegen de nazi’s. Uit telkens nieuwe leugens en uitvluchten ontstaat een web van intriges en onverwachte gebeurtenissen. Zelfs het leven van de filmmakers komt op het spel te staan.

Lewinsky schetst op magistrale wijze hoe mensenlevens tijdens de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog aan een zijden draad hingen.

De roman “Alleen maar helden” is het verhaal van een filmploeg die tegen de nakende val van Berlijn naar een afgelegen bergdorp reist om er op locatie een propagandafilm te draaien. De invalshoek van een document dat gebaseerd is op reconstructie van feiten, dagboeken en getuigenissen van zij die het konden weten en erbij waren levert hier een schitterend fictief verhaal af dat als een rode draad doorheen dit alles verweven is. Doordat de getuigenissen dikwijls door elkaar in tijd en persoon gebracht worden gaat Lewinsky echt volledig tot op het bot van alle personages en brengt dit een waaier van emoties, angsten en intriges aan van zij die haarscherp aanvoelen dat het eind van het Derde Rijk in zicht is en eenieder gaat hier op zijn eigen wijze mee om. Er wordt een scala van gedragingen, angsten, opportunisme en andere emoties aangeboord, de één zal zijn hachje redden en de ander blijft rotsvast geloven in het gedachtegoed van de Fürher.  Maar niets is steeds zonder eigenbelang en kleinmenselijkheid.
 
“Topliteratuur!”
 
Jan Stevens