Een schitterend ongeluk

Een schitterend ongeluk gaat over de vraag: wat is vriendschap? Elkaar de waarheid vertellen en elkaars geheimen bewaren? Maar wat doe je als het geheim van de ene vriend de ander onherstelbaar beschadigt? Merel, Jasper, Karin, Timo en Daniel zijn vrienden die meer dan dertig jaar alles met elkaar delen. Als een zelfgekozen familie hebben ze een onverbrekelijke band waar nooit iemand leek tussen te komen. Tot ze door een ernstig auto-ongeluk na een lome septemberdag aan het strand ontdekken dat er grote individuele geheimen bestaan. Geheimen die verborgen zijn gebleven om allerlei redenen, maar als ze één voor één aan het licht komen, zijn de gevolgen voor alle vijf niet te overzien en gaat er uiteindelijk heel wat meer verloren dan alleen de vriendschap.

Vier vrienden zijn een dagje aan zee geweest om hun 30-jarige vriendschap en zoals zij dat verwoorden: “ Het leven te vieren.” Op de terugweg krijgt één koppel een zwaar ongeval. Door dat ongeval komen hun onderlinge relaties zwaar onder spanning te staan, er blijken veel meer geheimen dan waarheden te bestaan. Iedereen lijkt wel iets te verbergen, te verzwijgen, het één al zwaarder dan het ander. Hun vriendschap is nochtans héél hecht en bestaat al sinds hun middelbare schooltijd waar ze elkaar leerden kennen. Hun achtergronden verschillen maar ze zijn allemaal min of meer eenzaam of geschonden. Ze zijn zo verwant dat ze vaak de buitenwereld buiten sluiten, menen die zelfs niet nodig te hebben. Ooit sloten ze een bloedband met als belangrijkste afspraak: “ Geen geheimen voor elkaar, er altijd zijn voor elkaar en de vriendengroep komt altijd op de eerste plaats. De personages Merel (Mees), Jasper (Jas), Timo (Bergh), Karin (ka) en David (Don) worden al vrij vroeg in het boek voorgesteld telkens in afzonderlijk hoofdstukken. Alles wordt dan ook vanuit die verschillende personages verteld, in het heden en het verleden. Don is de enige die niet op de stranddag aanwezig was. Hij is ook al een poos weg. Het echte waarom kom je niet te weten wel de reden. Dit stoorde mij wel ietwat gezien de gemaakte afspraken bij de bloedband.
Het boek is erg vlot en vrij mysterieus geschreven en houdt je in de greep! Het hele verhaal kabbelt wat verder tot alles in elkaar past en alles uptempo gaat met onverwachte plotwendingen. Niet een echt bevredigend einde maar het was zo’n meeslepend boek waarbij alsmaar zit te wachten op “het,” dat ik inderdaad zelf ook niet goed meer wist hoe dit moest eindigen.
 
Lut Delanghe