Overal vogelzang
Op een verlaten Brits eiland waar de wind altijd waait is Jake de nieuwe, jonge bewoonster van een oude boerderij. Ze heeft alleen gezelschap van haar hond en een kudde schapen, maar dat vindt ze juist fijn. Als iets of iemand het op haar schapen heeft gemunt, wordt Jake's bestaan in afzondering bedreigd. Om de paar nachten wordt er een schaap aan stukken gereten. Wat of wie zit hierachter? Vossen? Mensen? Of dat mysterieuze beest waarover de wildste geruchten de ronde doen op het eiland? Jake doet er alles aan om zich te weren tegen de anonieme vijand. En dan is er ook nog haar verleden, dat ze mijlenver achter zich heeft gelaten, maar waarvan ze de littekens nog steeds bij zich draagt.
Dit is het verhaal van Overal vogelzang, de tweede roman van Evie Wyld (1980) die op 11 maart in Nederlandse vertaling verschijnt bij De Geus. Sinds de Britse schrijfster in 2010 debuteerde met haar roman Na het vuur, een ademloze stilte is ze overladen met prijzen 
en nominaties. De BBC riep haar uit als een van de twaalf beste nieuwe schrijvers en in 2013 stond ze op de lijst van Granta Best of Young British Novelists. Met Overal vogelzang won Wyld al de Encore Award voor tweede boek en de European Union Prize for Literature én werd ze genomineerd voor de Baileys Women's Prize for fiction.
'Overal vogelzang' lijkt eerder, op de titel en cover afgaand naar een rustig aangenaam lezend roman te wijzen. Niks is minder waar, dit verhaal kraakt, trekt en schuurt aan jou. Niet in het minst door de toch in het begin niet zo eenvoudige vertelstructuur waarbij de verhaallijnen die opgaan in de verleden tijd geschreven zijn en de verhaallijnen die terugkeren in het nu geschreven zijn. En terugkeren doet dit boek tot aan het verrassende plot met de kracht van een ware explosie in het verleden. Evy Wild combineert twee verhaallijnen rond eenzelfde hoofdfiguur Jacky Whyte die nu in Engeland woont maar eigenlijk op de vlucht is voor een vroeger leven in Australië. Evy Wild weet waarover ze schrijft, het zijn haar eigenste habitats. De hoofdstukken wisselen elkaar ook in habitat af, de huidige op een godverlaten winderig eiland en Jackys verleden als roustabout ( zoek het zelf eens op … ) in de Australische mannenwereld van rondtrekkende schapenscheerders. Het is een boek met fysisch geweld maar ook van psychische vernedering. Jacky is sterk, beresterk maar timide en houdt niet van contact, 't heeft zijn reden. Maar zij slaagt er wonderwel in te overleven in de meest harde omstandigheden. Iets drijft haar steeds verder weg van alles, in haar eigen eenzaamheid. Haar schapen die ze houdt in Engeland worden blijkbaar systematisch afgeslacht en daar zoekt ze naar de identiteit van de dader waarvoor ze blijkbaar op de vlucht is terwijl de Australische verhaallijn terugkeert naar het waarom. En de vogels? Die kwetteren er lustig op los door regen, storm en wind.
Een dijk van een boek, een ware stormram! Het trekt, rammelt, schuurt aan jou en schud je door elkaar.
Jan Stevens