Het leven van Vernon

Vroeger was het leven van Vernon pure rock-’n-roll. Hij had een eigen platenzaak, haalde zijn gerief bij een oneindige stroom vrouwelijke klanten en winkelmeisjes, en maakte met zijn vrienden de Parijse nachten onveilig. Maar van de wereld van toen is weinig over. De muziekindustrie is ingestort, de zaak opgedoekt, de vrienden getrouwd en de stad uit getrokken. Alleen met Alex Bleach, de rockster die hij van vroeger kent, heeft nog weleens goede avonden, vol coke en nostalgie. Wanneer Alex sterft aan een overdosis en Vernon zijn flat kwijtraakt, neemt zijn leven een bizarre wending.

Het boek werd meteen aangekondigd als eerste deel van een trilogie. De Franse schrijfster Virginie Despentes (1969) schuwt geen uitdrukkelijke taal of keihard geweld. Dit doet ze vast en zeker ook in Het leven van Vernon, deel 1. In la douce France werden reeds meer dan 100.000 exemplaren van deze roman verkocht.
Ooit was het leven van Vernon Subutex één groot feest dat voornamelijk bestond uit ingrediënten zoals vrouwen, muziek en een stevige portie drugs. Hij bezat een platenzaak en zorgde graag voor spektakel tijdens het Parijse nachtleven. Dat leventje van toen… Daar blijft nu niet veel meer van over. Zijn bedrijfje is stopgezet en de vrienden van toen zijn braafjes getrouwd en hebben de lichtstad verlaten. Blijft nog uitsluitend zijn vriend en rockster Alex Bleach over, om samen met hem te mijmeren over de goede oude tijd en troost te vinden in flink wat coke. Tot Alex overlijdt – aan een overdosis – en Vernon tot overmaat van ramp zijn flat verliest. Vanaf dat moment verandert zijn wereld volledig. Zonder inkomen geraak je nergens, hij heeft geen dak boven zijn hoofd en niets te eten. Er is echter wel een videocassette waarop het testament staat van Alex… en deze videoband willen wel meerderen in hun bezit krijgen!
Virginie Despentes kent het nachtleven maar al te goed, zeker na haar verleden in de prostitutie, porno en de muziekwereld. Ze schrijft haar verhaal neer zoals het haar uitkomt, soms zelfs veel te gejaagd. Tevens werkt ze lang niet alle belangrijke personages uit en springt ze snel over naar een ander karakter dat nog gekker is dan het vorige. De rotvaart waarmee ze Het leven van Vernon start, houdt ze de volle 380 pagina’s keihard aan. Je moet tijdens het lezen echt opletten dat je de mooie passages niet over het hoofd ziet. Bijzonder positief is dan weer de sterke apotheose van het verhaal. Als lezer beleef je de langzame aftakeling van Vernon vanop de eerste rij. Het leven van een man die aanvankelijk goed in markt ligt (bij de vrouwen), maar die na zijn tegenslagen door de kille maatschappij niet zonder slag of stoot wordt aanvaard. Vaak wordt het echt wel grof; het verhaal en de beschrijvingen blijven evenwel boeiend, schokkend zelfs. Despentes geeft een haarscherpe foto weer van het Parijs van vandaag en van de huidige maatschappij. Het leven van Vernon: een geloofwaardige afdaling in het inferno.  
 
Guy Doms