Een onbeminde vrouw

Door een lading hagel uit zijn eigen jachtgeweer komt de Frankfurtse hoofdofficier van justitie op een snelle, maar weinig fraaie manier om het leven. De mooie jonge vrouw die levenloos onderaan een uitkijktoren in de Taunus ligt, heeft zo weinig verwondingen dat een val eigenlijk niet de doodsoorzaak kan zijn. Hoofdinspecteur van de recherche Oliver von Bodenstein en zijn nieuwe collega Pia Kirchhoff zijn het met elkaar eens: bij de eerste dode was het zelfmoord, bij de tweede was het moord. Algauw wemelt het van motieven en verdachten. Maar wat heeft de officier van justitie de dood in gedreven?
 

Dit is het eerste boek van het speurdersduo Pia Kirchoff & Oliver Bodenstein. Er schijnen al verschillende delen van dit duo verschenen te zijn en pas nu de uitgave van het eerste deel en daarna het tweede. Begrijpe wie dit kan? 

Het speurdersduo staat meteen voor twee moorden, nl. de zelfmoord van een hoofdofficier van justitie en een vrouw waarvan in eerste instantie de doodsoorzaak niet erg duidelijk is. Het boek speelt zich grotendeels af in de wereld van paarden, manages, dierenklinieken en heel eerlijk gezegd ik ben daar niet zo'n fan van. De dode (vermoorde) vrouw was de echtgenote van een dierenarts die verbonden was aan één van die klinieken. Emotie en verdriet is er niet. Niet bij haar echtgenoot noch bij alle anderen die die Isabel gekend hebben. Het lijkt alsof ze heel haar leven uit eigenbelang handelde, egoïstisch, een secreet.  

Doorheen het hele verhaal geen enkel goed woord over haar. Er waren veel verdachten en vijanden genoeg dus. Al die verdachten blijken dan nog eens in verband te staan met elkaar en wat heeft de zelfmoord van de officier van justitie hiermee te maken?  

Eerlijk gezegd kon het boek m'n aandacht niet houden, nodeloos ingewikkeld met teveel verhaallijnen, een overvloed aan personages en een te ingewikkeld plot. Voor mij was dit niet zo'n vlot leesbaar boek maar dat is uiteraard mijn eigen bescheiden mening. Waarschijnlijk zullen velen dit boek een topper vinden. 

Lut Delanghe