De appel van Magritte

René droomt van een leven als schilder. Hij wil een kunstenaar zijn die appels schildert, en hoeden... en 'appelhoeden'. In zijn schilderijen is alles mogelijk. Bomen worden lippen, een stokbrood wordt een neus, wolken drijven door de kamer.
De appel van Magritte is een wonderlijk prentenboek over het surrealisme. Over leven en werk van de grootste Belgische kunstenaar van de 20ste eeuw.

Een mooie trailer over dit leuk boek vind je hier

Praten met kinderen over kunst kan erg ontwapenend zijn. Ze zijn nog onbevangen zitten zonder vooroordelen over kunst. Maar soms hebben zij én de leraar een duwtje in de rug nodig. Dit boek zet je prachtig op weg om over het surrealisme te praten of een kunstproject te begeleiden. Eens je het boek openslaat maak je kennis met René die de slaap maar niet kan vatten. Hij is schilder, kan schilderen maar weet niet goed hoe hij er moet aan beginnen. Meteen een mooie opstap naar het begrip 'inspiratie.' De eenvoudige lijnen, voorbijdrijvende wolkjes en die groene appel zijn meteen een verwijzing naar Magritte. Je wordt al bladerend meegenomen in een spel van gekende vormen die bij het schilderen anders worden, een hoed wordt een appelhoed, een vlinder met vleugels van de paardekastanje wordt een ‘blinder,’ of een twijg en een pijp worden een ‘twijp.’ ’t Is gewoon heerlijk om te zien hoe er met woord en beeld gespeeld wordt en hoe kinderen leren om anders naar beelden te kijken, buiten de lijnen te kijken. Gaandeweg merk je dat Magritte ook met woorden schilderde. Prachtig om zien hoe het surrealisme je bij de neus kan nemen maar bovenal kinderen leert om buiten kaders te denken. Na de vertelling zijn er via zoekopdrachten ook verwijzingen naar Magrittes werk en een beknopte levensloop.
Met dit heerlijk en vrolijk getekend boek kan je gerust een mooi kunstproject in gang steken waarbij beeld en taal met elkaar verweven worden.
 
Jan Stevens