De visser

Als ze tijdens een verschrikkelijk onweer een nagenoeg ongelooflijk verhaal horen van een lokale restauranteigenaar, verandert dat de rest van hun leven voor altijd. De oude man vertelt hun over de ijzingwekkende geschiedenis van Dutchman’s Creek en een door duistere legendes omgeven man, die alleen bekendstaat als Der Fischer. Rond 1900 zou deze op een dag plotseling zijn verschenen en sinds die dag is het gebied rond het reservoir waar Dutchman’s Creek begint een plek waar zich merkwaardige zaken afspelen.
De schaarse wandelaars en vissers komen soms terug met verhalen over lang verloren gewaande of overleden vrienden en familieleden die ze daar plotseling tegenkwamen. Sommige van deze wandelaars keren nooit meer terug uit de uitgestrekte bossen. Abe en Dan gaan nog dezelfde dag op weg naar de snelstromende rivier met steile oevers. Ze blijven zich voorhouden dat ze er alleen heengaan om te vissen, maar beide mannen hopen dat de onheilspellende verhalen een kern van waarheid bevatten, en dat ze nog een allerlaatste keer hun geliefden in hun armen kunnen houden.
Naarmate ze verder in het bos doordringen, beginnen ze het gevoel te krijgen dat het verhaal van de oude man misschien veel meer op waarheid gebaseerd was dan ze dachten, en dat er een oud kwaad in deze bossen schuilt. De scheidslijn tussen werkelijkheid en de duistere geheimen die zich aan hen openbaren wordt steeds dunner, tot een ontknoping die hen tot een uiterste wanhoopsdaad zal drijven. 

Deze thriller zit wel in heel apart hoekje. Als je even uitgekeken bent op al het Scandinavisch thrillergeweld en profiling ietwat moe bent is dit er eentje om je te laten verbazen. Niettegenstaande de eerste pagina’s eerder voortkabbelen, eigenlijk best weinig bieden en je jezelf afvraagt waar dit alles naartoe moet je toch even doorbijten. Langan zet hier een verhaal neer, beschreven door Abe, zelf hoofdpersonage over verdriet en rouw maar behoorlijk opgesmukt met een rijke dosis fantasy. Abe is zijn vrouw eerder, heel vroeg na hun huwelijk verloren aan kanker. Als zijn jonge collega Dan plots zijn vrouw en tweeling verliest in een tragisch verkeersongeluk blokkeert hij in zijn eigen verdriet dat hij al heel zijn leven meedraagt en hij kan er Dan niet over aanspreken. Zelf vond hij troost in het vissen en op een dag vraagt hij aan Dan die volledig apatisch aan het wegglijden is of hij eens mee wil gaan vissen. Het is zijn manier om troost te bieden. Het werkt, Dan gaat op de uitnodiging in en ze worden vissersvrienden. Samen trekken ze naar kreken en waterloopjes om te vissen, elkaars gezelschap op te zoeken, te praten maar hun eigen verdriet blijft onbesproken. Tijdens één van die tochten horen ze het verhaal van Dutchman’s Creek en de legende van de Der Fisher.
Dit is dan meteen deel twee in het boek en een apart verhaal dat zich vroeger afspeelde, jaren 1900 bij de bouw van een groot stuwmeer. In dit deel wordt ook het fantasy genre aangeboord die het thrillergehalte ferm de hoogte laat in schieten. Hier pakt het boek je dan ook vast en laat je niet meer los. Dit verhaal wordt niet voor niets verteld, Abe en Dan smachten zonder het aan elkaar toe te geven om hun geliefden nog eenmaal te zien. Ze trekken in deel drie naar Dutchman’s Creek om te vissen maar beiden weten voor zichzelf dat ze op zoek naar meer. Dat komt er op het ogenblik dat Abe een wonderlijke vangst doet, die hun terug in die andere wereld trekt waar hun ultieme wensen waarheid worden. Maar dit heeft een wel heel erg gevaarlijk kantje en het oude verhaal van Der Fischer was blijkbaar nog niet aan zijn eind. Eén van de twee vrienden gaat over the edge, de andere keert terug. Langan laat dit alles op zo’n realistische wijze gebeuren dat je haast vergeet dat er hier een grote dosis fantasy doorheen geweven is. Het is sterk hoe hij dergelijke ongelooflijke dingen gewoon als realiteit laat doorschemeren.
“De visser,” laat je huiveren net zoals de meester in het genre, Stephen King.
 
Jan Stevens