Het laatste wat ze deed
Voor de lezers van Gone Girl en Het meisje in de trein Het jonge ambitieuze stel Liz en Owen woont tussen perfecte gezinnen met succesvolle carrières. Met een zekere afgunst bekijken zij hun buren Carole en David, die een ideaal leven lijken te hebben: een goed inkomen, een gelukkig gezinsleven, geborgenheid, en een prachtig zoontje, Charlie. Maar dan verdwijnt Charlie plotseling. Er is geen enkel spoor, hij is onvindbaar. En alles wat perfect leek, zakt als een kaartenhuis in elkaar.
Slechts één onoplettende seconde duurde het. Eén seconde die het leven van iedereen van wie ze hield totaal veranderde. Eén seconde die niet terug te draaien is. Eén seconde… Als twee huwelijken langzaam bezwijken onder de druk van verdriet en angst, trekt Liz zich terug in een donkere duistere wereld van diepe ellende en schuld. Een wereld waarin paranoia en verraad de overhand krijgen. Want er is nog iemand met eigen geheimen, eigen pijn en redenen om Liz in de gaten te houden. En alleen deze persoon weet dat het mysterie rondom de verdwijning van Charlie bij lange na nog niet voorbij is.
Het hele verhaal speelt zich in Oregon, meer bepaald in Bend, een toeristisch stadje waar ook een rivier doorheen stroomt.
De proloog is niet min, behoorlijk spannend zelfs. De arts, Dan Miller rijdt op een vrije dag naar die rivier met zijn zoon Seth en twee buurtkinderen Liz en Jimmy om er zijn nieuwe boot uit te testen. Op weg daarheen worden ze getroffen door een zware stortvloed. Dan Miller probeert de kinderen uit de auto te bevrijden maar toch laat een kind hierbij het leven. Hij wordt door deze redding niet echt een held maar wordt daarvoor eerder met de nek aangekeken.
In deel één van het verhaal leren wij de volwassen Liz kennen, één van de kinderen die destijds gered werden. Zij is in Bend blijven wonen in het ouderlijk huis aan de rivier. De vroegere arts Dan Miller leeft als een kluizenaar aan de overzijde. Veel andere woningen werden en worden ondertussen afgebroken en vervangen door grote logge nieuwbouwwoningen. Liz en haar man, de Jarretts wonen naast zo’n huis, daar wonen de Franklins, Carole en David en hun driejarig zoontje Charlie. Ondanks de Jarretts hun jaloezie, voornamelijk deze van Owen over de rijkdom van de Franklins zijn ze toch vrienden geworden. Owen heeft maar één doel in zijn leven en dat is veel geld verdienen om ook zo’n huis te bezitten. Liz woont graag in dat oude huis en wil ook bewijzen dat ze haar eigen dromen kan waarmaken. Ze wil meedoen aan een advocaten examen. Zij vertrekt naar dat examen echter nog onder invloed van pillen en weinig slaap. Dan gebeurt het ondenkbare… Iets waar ik zonder spoilers niet kan over schrijven.
Ook bij de Franklins vindt het meest ondenkbare plaats. Hun zoontje Charlie verdwijnt, zo maar terwijl Carole wel toekeek toen hij buiten speelde, ze was echter even afgeleid door de telefoon. Hun hele wereld stort in en daarmee ook alle schone schijn. Carole kan nauwelijks leven met het schuldgevoel en is vol zelfverwijt. Ook Liz gaat er compleet onderdoor en voelt samen met Carole alle verdriet en pijn.
Er volgt natuurlijk een onderzoek maar dit loopt eerder in de achtergrond omdat je al lezer letterlijk leest wat er gebeurd is met Charlie, dat maakt dat je de politie steeds voor bent. Helaas na de verdwijning zakt het verhaal in elkaar. Er gebeurt zo goed als niets meer. Carole en David voeren steeds de dezelfde gesprekken, ook Liz en Owen vallen in herhaling, zelfs Liz en Carole blijven oeverloos hetzelfde zeggen. Ik had echt behoefte aan enige actie en doorbraak maar daar moet je op wachten tot bijna op het eind van het boek. De rechercheurs Esther en Jake lopen daar ook nog tussendoor en het is dan nog Esther die na het oplossen van de zaak nog een verrassing in petto heeft.
Het nemen van verkeerde beslissingen die ook niet meer kunnen teruggedraaid worden is zowat de rode draad doorheen dit hele verhaal, het egoïsme om je eigen vel en leven te willen redden.
‘Het laatste dat ze deed’ is een heel toegankelijk boek maar ook niet meer dan dat, vlot lezend en een plot dat de meeste lezers net zoals ikzelf wel nog voor het einde van het boek zullen door hebben. Je weet ook gauw hoe alles in elkaar steekt. Ontspannende lectuur voor thuis of op reis om even weg te zijn.
Lut Delanghe