Typex' Rembrandt

Rembrandt is een graphic novel over Nederlands grootste schilder. Op het hoogtepunt van zijn roem is Rembrandt getrouwd met Saskia, de liefde van zijn leven. Hij verdient veel geld, maar hij geeft het even makkelijk weer uit. Maar als Saskia overlijdt, raakt hij verstrikt in een affaire met het kindermeisje Geertje, die uitmondt in een serie rechtszaken. In de latere relatie met zijn huishoudster Hendrickje vindt Rembrandt voor korte duur weer troost en genegenheid, maar uiteindelijk sterft hij eenzaam en verarmd. Dit is het beeld wat we kennen van Rembrandt uit boeken, films en tv-series. Typex probeert de schaarse feiten die wel bekend zijn te koppelen aan zijn eigen eenentwintigste-eeuwse realiteit als tekenaar en zich zo goed mogelijk in Rembrandt en zijn naasten te verplaatsen. Hierdoor ontstaat er een wisselwerking tussen de hedendaagse tekenaar en de zeventiende-eeuwse schilder. Zo toont Typex een subjectief menselijk beeld van de schilder; bevlogen en opvliegend, stug en sentimenteel. Typex heeft zich visueel laten inspireren door de tekeningen en schilderijen van Rembrandt en zijn tijdgenoten waardoor beeld en verhaal een geheel vormen. Elk hoofdstuk toont aan de hand van een sleutelfiguur een periode uit Rembrandts leven. Elk hoofdstuk heeft daardoor zijn eigen dynamiek, verteltrant en kleurenpalet.

‘Rembrandt’ is een naam die voor zichzelf spreekt. Laat mij eerlijk wezen, ik ken Rembrandt als schilder, but that’s it. Als je dan zo’n magistrale beeldroman in je handen krijgt dan kan dit alleen maar je begeestering opwekken. Zeker omdat je hier via een aantal ‘kijkprotretten’ of ‘kijkverhalen’ een zicht krijgt op een stukje van de grootmeester zijn leven. Typex laat je via een aantal relaties die Rembrandt heeft gehad meekijken in een tijdsgeest van de 17° eeuw. Rembrandt wordt ‘afgeschilderd’ als een norse, sombere en in zichzelf gekeerde man die met zijn naasten weinig rekenschap houdt. Ik ben ervan overtuigd dat Typex Rembrandt’ niet steeds waarheidsgetrouw zal wezen maar laat dit nu maar het genot zijn van een creatieveling. En een genot van kijken en lezen is Rembrandt zeker! De tekeningen zijn stuk voor stuk wondermooi en erg zwierig met een prachtig warm kleurenpalet. Het is zwederom zo’n boek dat ‘ergens’ in huis dient te liggen om zo nu en dan opgepakt te worden en te kunnen genieten van een plaatje, een bladzijde, een hoofdstuk. Met zo’n mooie en verzorgde uitgave kan het niet anders dat Rembrandt op het dressoir of de salontafel komt te liggen.