Wachten op woensdag

Een klein meisje vindt het lichaam van haar moeder, die met bruut geweld om het leven is gebracht. Het politieonderzoek brengt een geheim leven aan het licht maar niet de moordenaar. Een gepensioneerde journalist reist door Engeland om ouders van vermiste meisjes te interviewen. En Frieda Klein wordt met tegenzin in deze twee zaken gezogen, terwijl ze herstellende is van de wrede aanslag die ze ternauwer - nood overleefde. Wachten op woensdag is een verhaal van verborgen levens, verdwenen meisjes en van de obsessies van diegene die verder kijkt dan de façade van het dagelijkse leven, met alle gevolgen van dien. Wachten op woensdag is, na Blauwe maandag en Dinsdag is voorbij, de derde thriller met Frieda Klein in de hoofdrol. Opnieuw heeft Nicci French een razend spannende en goed geconstrueerde thriller geschreven, waarin het leven van Frieda stapje voor stapje verder wordt blootgelegd.

Het was voor mij na de twee vorige boeken uit de  reeks van Nicci French met als hoofdpersonage psychotherapeute Frieda Klein bijna  letterlijk 'Wachten op woensdag'. Ook dit boek heb ik net als de vorige verslonden en bij tijden weggelegd om nog langer te kunnen genieten. Ik ben geneigd om te door te geven dat 'wachten op woensdag' het beste toe nu toe uit de reeks is maar dit heeft veel te maken met het gegeven dat je meer en meer meegaat in het leven van Frieda. Dit boek lijkt chaotisch doordat er twee zaken moeten opgelost worden die van 'een vermoorde moeder' en die van 'verdwenen meisjes'. Ook binnenin haar eigen wereldje draait het vierkant. Een nichtje die een poosje wil komen logeren, een vriend die haar badkamer wil verbouwen, de opvang van de kinderen van de vermoorde vrouw, haar vriend die in Amerika verblijft en zelf nog herstellende van een aanslag op haar ( in een vorig boek) maken de chaos compleet.
Maar vakmanschap en schrijverstalent zorgen ervoor dat al die verhaallijnen in een razend tempo voorbij schieten en dit terwijl je verder kan binnendringen in het hoofdpersonage Frieda waarvan je aanvoelt dat er nog veel te verwachten is, het vergroot alleen maar je leeshonger.

'wachten op woensdag' heeft ook een groot nadeel... Je moet weer een jaar wachten op donderdag! Al wordt er veel verwezen naar de vorige boeken komen er steeds meer situaties en personages bij die je moet meenemen naar het volgeden boek maar het lukt zelfs al zit er een jaar tussen.

Ik kijk echt uit naar donderdag, dus schrijven maar Nicci French. Jullie zijn tenslotte met twee.

Lut