De bibliotheek van Parijs

Parijs 1939: De ambitieuze Odile Souchet is net begonnen aan haar droombaan bij de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. Wanneer de nazi’s de lichtstad bezetten verandert alles van de ene op de andere dag. De bibliotheek blijft open, maar de Joodse bezoekers zijn niet meer welkom. Odile en haar collega’s riskeren hun leven door hun Joodse abonnees zelf de boeken te brengen. Maar wanneer Odile ontdekt dat haar vader, een politieman, nauw betrokken is bij het handhaven van het naziregime, raakt zij in een groot persoonlijk conflict. Heeft zij de moed om de juiste keuzes maken?

Enkele zinnen uit het boek zijn me na het lezen bij gebleven :

“Mensen blijven lezen,” zei de directrice. “Oorlog of geen oorlog”

“Door de verhalen van andere te lezen, wist ik dat ik niet alleen was.“

Een mooie roman voor lezers die houden van oorlogsverhalen en ook een liefde voor boeken hebben. Ik herkende de liefde voor de boeken in de bibliotheek ook een stukje in mezelf als lezer. Je geniet van het uitleensysteem in de oorlogsperiode, je voelt je als als lezer echt ook aanwezig in de bibliotheek. Je sluit vriendschap met de personages en leeft met hun angsten, liefde en vreugde mee. Ik heb als lezer geen oorlog meegemaakt maar ik zweefde mee in de geschiedenis waar je in dit verhaal ook nieuwsgierig naar bent… De boeken en wat gaat er mee gebeuren.

Het verhaal bevat een afwisseling over de verhalen uit het leven van Odile met gebeurtenissen uit de 2de wereldoorlog in Parijs.

En dan maak je ook kennis met Lily een tiener die kennis maakt met haar buurvrouw die Odile blijkt te zijn op oudere leeftijd. Hun liefde voor boeken maakt hun vriendschap sterker. Je gaat als lezer op zoek naar de oorzaak waarom Odile naar Amerika kwam. Beide verhaallijnen wisselen elkaar af maar vloeien ondertussen ook mooi samen tot één geheel.
Het is mooi te lezen hoe in oorlogstijd de liefde van en voor boeken blijft bestaan en hoe mensen er alles aan doen om boeken stiekem naar de Joden te brengen. Alles op alles zetten om de bibliotheek open te laten blijven.
Je voelt ook de gevoelens van angst, liefde en jaloezie die tijdens de oorlog aanwezig waren.

Maar je ontdekt ook dat het belangrijk is om mensen lief te hebben zoals ze zijn.

Een roman die je weet te koesteren.

Evelien Van Haver, leesimpressie