Meneer Wilder en ik

In de zomer van 1977 vertrekt de naïeve jonge vrouw Calista om op wereldreis te gaan. Via de Verenigde Staten komt ze terecht op een Grieks eiland dat wordt omgebouwd tot een filmset. Bij toeval werkt ze daar voor de fameuze regisseur Billy Wilder, over wie ze zo goed als niets weet. Maar de tijd die ze doorbrengt in dit luxueuze, onbekende oord zal haar voor altijd veranderen.Terwijl Calista geniet van het avontuur, realiseert Wilder zich dat zijn carrière zo goed als voorbij is. Niet langer geliefd in Hollywood heeft hij zijn nieuwe film laten financieren door Duitse producenten. Wanneer Calista hem volgt naar München voor het filmen van wat extra scènes, wordt ze deelgenoot van Wilders duistere familiegeschiedenis.

Meneer Wilder en ik is zowel een tedere coming-of-ageroman als een portret van een van de meest intrigerende mensen uit de filmwereld. De Britse meesterverteller Jonathan Coe schrijft meeslepend over het verstrijken van de tijd en roem, over het belang van familie, en de gevaarlijke aantrekkingskracht van nostalgie.

Een roman over Billy Wilder en zijn Griekse tolk tijdens het draaien van 'Fedora' (1978)? Moet kunnen dacht Jonathan Coe. Het resultaat is een fantastisch meeslepende 'making of' van 'Fedora' en een spitant portret van regisseur Wilder en scenarist A.L. Diamond. En wie niet maalt over dit cinemagebeuren. Het geheel wordt gelardeerd met een liefdesverhaal dat allesbehalve banaal afloopt. Voor zover de romanfeiten.

Terug naar de werkelijkheid want 'Fedora' werd na het draaien in min of meer wereldpremière vertoond op het festival van Cannes 1978. Met  Billy Wilder, William Holden en Marthe Kelly op de rode loper.

Flashback naar dat jaar in Cannes. Tijdens de pittige persconferentie (nog in het oude festivalpaleis) was ik er bij en noteerde o.m. Volgende aforismen van Wilder, toen 71 en nog altijd in topvorm.

“FEDORA zit uiteraard vol verwijzingen naar Hollywood, het is een soort van condition cinématographique over een star die een prachtig afscheid van de cinema wil maken en doorzet. Ik heb enkel voor doorzettende vrouwen respect. Fedora staat op een veel hoger niveau dan Norma Desmond in 'Sunset Boulevard'. Norma was volslagen leeg gespeeld en crazy, terwijl Fedora nadenkt en weet wat ze wil. In schoonheid afscheid nemen van de wereld is niet alleen een probleem voor acteurs en actrices. Het is een universeel verschijnsel. Versta me niet verkeerd. Ik maak geen films met 'boodschappen'. Messages are for the Western Union. Ik ben slechts een entertainmentfilmer.

Ronnie P. gastrecensie