Transmetropolitan

Toen ik de eerste twee delen van Transmetropolitan uitgelezen, eerder verslonden had moest ik even bekomen van de ‘waanzin’, gewoon waanzinnig goed. Er bleef iets hangen en toen ik doorheen mijn vinylcollectie snuisterde stootte ik op ‘Never mind the bollocks’ van the Sex Pistols. En dat was het...
“Trek er je geen zak van aan.” Het is voor mij de ware rode draad doorheen deze geniale, bizarre, compromisloze comicreeks, niet voor gevoelige kijkers.

Transmetropolitan speelt zich af ergens in de toekomst, ergens in een stad, ergens tussen een maatschappij in verval. ’t Is en gore stad vol sex, geweld en onvoorstelbare gemeenschapsvormen. Spider Jerusalem die al vijf jaar teruggetrokken op een berg leeft wordt contractueel verplicht om terug te keren als onderzoeksjournalist naar een maatschappij die hij verafschuwt maar waar hij in zijn eigen gewelddadigheid deel van uitmaakt. Je wordt onmiddellijk keihard in het verhaal gesmeten geheel volgens het principe ‘Never mind the bollocks’, harde beelden, haarscherpe lijnen, glasheldere kleuren en een uitzinnige bladspiegel. De gesproken taal volgt dezelfde lijn, geen compromissen. Na het eerste deel kon ik gewoon niet wachten om het tweede deel aan te pakken. Eens je hier in verstrikt geraakt en je de stoemp in je maag kan verteren is er geen terugweg meer mogelijk! Op naar het derde deel.