Moeders van stilte

Pelin, wier ouders naar België immigreerden voor zij geboren werd, verliest haar echtgenoot en twee kinderen in een brand, waardoor haar leven op zijn kop wordt gezet. Elif is een kersverse huwelijksmigrant. Wanneer er problemen opduiken in haar huwelijk, komt zij voor belangrijke dilemma's te staan. Hülya, die al tien jaar in België woont, wordt zwaar ziek. Daardoor wordt zij gedwongen om keuzes die ze in het verleden heeft gemaakt te herzien.

Drie vrouwen van dezelfde leeftijd staan op een kruispunt in hun leven. Ze worstelen met pertinente vragen over geslacht en etniciteit, maar worden net zoals zovele vrouwen met een migratieverhaal in onze maatschappij niet gehoord. Het is die stille strijd die psychologe Birsen Taspinar onder woorden brengt. Zij luisterde in haar praktijk naar de problemen en twijfels van deze moedige vrouwen en reconstrueerde in Moeders van de stilte hun levensverhaal.

Pelin, dochter van Turkse immigranten, woont al haar ganse leven in België. Zij huwt uit liefde met Salim en samen krijgen ze 3 kinderen. Pelin leeft heel gelukkig met haar gezin tot het noodlot toeslaat. Hun huis brandt volledig af. Twee zonen en haar geliefde man komen daarbij om het leven. Samen met haar dochtertje moet ze proberen dit drama te verwerken.
Elif, een Turkse vrouw van 37 jaar is ongehuwd, sterk en onafhankelijk, ze woont en werkt in Istanbul. Door een gezamenlijke vriendin leert ze Kadir kennen, een Turkse Belg. Kadir is de enige zoon uit een gezin van 6 kinderen en een zeer succesvol handelaar. Na hun huwelijk gaan ze in Kadirs huis in België wonen. Elif kan maar moeilijk aarden, zeker als blijkt dat de ouders van Kadir elk jaar 6 maanden komen inwonen. Het duurt dan ook niet lang eer het huwelijk de eerste barsten vertoont.
Hülya woont al 10 jaar in België en is gehuwd met de nonchalante Talip. Zij hebben 3 dochters. Het huwelijksleven is niet gemakkelijk voor Hülya . Door de Nederlandse taal te gaan studeren verandert stilaan haar denkwijze. Deniz, haar 10 jaar oudere vriendin, die bovendien al heel wat langer in België woont helpt haar waar ze kan. Maar dan wordt Hülya zwaar ziek en moet ze bepaalde keuzes maken.
Dit non-fictie boek  handelt vooral over de migratieproblematiek vanuit diverse situaties en levenslopen. De auteur is psychologe, schrijft zeer integer en met veel empathie over  deze 3 sterke vrouwen uit haar praktijk.
Het boek laat ons toe om alle moeilijkheden die immigratie meebrengt van binnenuit te bekijken. De schrijfster gebruikt een zeer eenvoudige schrijfstijl waardoor het boek zeer vlot leest. Zij is zelf een Turks-Belgische en dat voel je. Zonder evenwel afbreuk te willen doen aan de individuele strijd van Turks-Belgische vrouwen, vond ik het boek bijwijlen langdradig en in herhaling vallen.
Wat niet wegneemt dat ik het boek leerrijk vind en graag gelezen heb.

Christine de Knijf