De vrouw in het raam
Anna Fox woont alleen, ze verlaat haar huis in New York bijna nooit. Ze drinkt de hele dag door, kijkt oude films en bespioneert haar buren. In het huis tegenover Anna woont sinds kort een gezin: vader, moeder en tienerzoon. Alles lijkt bij hen perfect, maar op een nacht ziet Anna uit haar raam iets wat ze beter niet had kunnen zien. De twijfel slaat meteen toe: heeft ze het wel goed gezien? Wat is waarheid? Wat is verzonnen? Dreigt er gevaar? Niets is wat het lijkt in deze verslavende en volkomen onvoorspelbare psychologische thriller die doet denken aan het beste van Alfred Hitchcock.
Wat een thriller, wat een debuut!
Ik ben zelden lyrisch over een boek, maar dit verhaal heb ik met zoveel plezier gelezen. Alle zinnen die ik nooit wil gebruiken in een recensie zijn hier nochtans van toepassing: “ Ik kan dit boek niet wegleggen; Ik las het ademloos uit; Niets is wat het lijkt; Volkomen onvoorspelbaar…” onlangs las ik nog een ander boek over hetzelfde thema nl. Agorafobie, pleinvrees, angst om naar buiten te gaan. ( “Vrouw in de spiegel” ook sterk maar de verhalen zijn verschillend )
Hier is het hoofdpersonage Anna Fox , die in haar vroeger/vorig leven psychologe was, en vooral met kinderen werkte. ‘Vroeger leven’ omdat ze door zwaar trauma al 10 maanden haar huis niet meer uitkomt. Ze leeft, wordt geleefd door heel veel drank en evenveel medicijnen, die ze ongecontroleerd inneemt. Alles komt letterlijk aan huis, voeding, drank, medicijnen, ook haar psycholoog, kinesiste en af en toe haar huurder die een studio bij haar huurt. Om haar tijd te vullen houdt ze zich bezig met het begluren van haar buren en zeker de familie Russel die pas in het huis recht tegenover haar hun intrek namen. Vader, moeder en tienerzoon Ethan.
Ze blijft ook een beetje psychologe door online onder de naam ‘dedokterhoudspreekuur’ ander mensen met agorafobie advies te geven. Als dan Anna op een keer tijdens het gluren denkt dat ze haar overbuurvrouw ziet vermoorden verliest ze helemaal het noorden. Politie komt, vinden geen bewijs en wie gelooft er nu een vrouw wiens huis vol ligt met lege en halfvolle flessen wijn en een tafel vol medicijnen?
Naarmate het verhaal vordert twijfelt ze zelf aan wat ze zag of niet zag, wat dan met de lezer? Langzamerhand kom je ook al lezend meer te weten over het grote trauma van Anna en geloof mij, daar ben je niet goed van. De spanning stijgt naar een apotheose die ik helemaal niet zag aankomen. Dit alles zit strak en goed in elkaar en klopt. Het is dan ook geschreven in een heel vlotte stijl.
Er zullen zeker nog andere recensies volgen over deze thriller en ieder zal zo zijn eigen ideeën over een boek hebben maar ik zou gewoon aangeven: “Lees het en dan weet je het…”
Lut Delange